METODA NATRYSKOWA W PRODUKCJI SZTUKATERII

Sztukateria to nie tylko długie gzymsy czy wysokie pilastry. Zalicza się do niej także niewielkie elementy dekoracyjne, takie jak bonia czy zworniki. Dekory te mają stanowić ozdobne detale, dlatego muszą być zarówno dopracowane pod względem swojej formy, jak i zabezpieczone specjalną powłoką. Aby tak się stało, wykorzystuje się metodę natryskową – jedną z technik nanoszenia warstwy ochronnej.

Tynk sztukatorski – co to takiego?

Produkcja zarówno długich, ozdobnych listew i profili, jak i zdecydowanie mniejszych elementów – takich jak zworniki czy głowice kolumn – wymaga precyzyjnego opracowania ich kształtu oraz starannego zabezpieczenia ich przed niszczeniem. Jest to szczególnie ważne w przypadku sztukaterii elewacyjnej, gdyż listwy podparapetowe, podpory balkonowe czy pilastry są przez cały czas narażone na działanie nie zawsze korzystnych warunków atmosferycznych.

Właśnie dlatego podczas produkcji dekorów ze styropianu wykorzystuje się tynk sztukatorski. Jest to specjalna masa, która tworzy szczelną warstwę ochronną na detalach dekoracyjnych. Tynk sztukatorski chroni zwłaszcza sztukaterię montowaną pod gołym niebem. Zabezpiecza ją przed:

• niekorzystnym działaniem wody i wilgoci – dlatego też nie trzeba obawiać się, że dekoracje znajdujące się na zewnątrz będą niszczeć na skutek opadów atmosferycznych;
• zmiennymi temperaturami;
• promieniowaniem UV.

Detale pokryte tynkiem sztukatorskim mają beżowy odcień i są świetnie przygotowane do tego, aby nakładać na nie farbę. Jednak w zależności od rodzaju sztukaterii stosuje się różne metody aplikacji takiej warstwy ochronnej – jedną z nich jest właśnie technika natryskowa.

Na czym polega nanoszenie tynku sztukatorskiego metodą natryskową?

Detale architektoniczne nie zawsze mają regularne kształty i ostro zarysowane krawędzie – niektóre z nich wyróżnia nieco bardziej wymyślna forma, miękkie linie i misterne żłobienia. W przypadku długich, prostych profili podczas aplikacji tynku sztukatorskiego stosuje się zwykle metodę maszynową, czyli ciągnioną. Pozwala ona na równomierne nałożenie warstwy ochronnej na prostych gzymsach czy listwach.

Natomiast metoda natryskowa to technika ręczna. Polega ona na nakładaniu powłoki ochronnej – tynku sztukatorskiego – profesjonalnymi urządzeniami. Narzędzia te są obsługiwane przez człowieka, dlatego aplikacja warstwy zabezpieczającej wymaga od fachowca staranności i precyzji.

Powłoka tynku jest nakładana przy pomocy urządzeń, które pozwalają pokryć wygięte płaszczyzny, rowki, zagłębienia. Powierzchnię spryskuje się specjalnym preparatem pod wysokim ciśnieniem, dzięki czemu jest on starannie rozprowadzony i idealnie przylega do danego elementu. W ten sposób ozdobne detale zyskują szczelną, wytrzymałą powłokę ochronną, ale nie tracą na tym ich walory wizualne – wzory, formy i krawędzie nadal są dokładnie zarysowane.

Kiedy i dlaczego warto stosować metodę natryskową?

Tynki sztukatorskie nakłada się na wszystkie styropianowe detale dekoracyjne, aby nie były one narażone na niszczenie pod wpływem z kontaktu z wodą, wilgocią, promieniami słonecznymi czy mrozem. W przypadku długich gzymsów i prostych listew sprawdza się metoda ciągniona, jednak dekoracje o bardziej finezyjnych kształtach wymagają zastosowania techniki natryskowej.

Jest ona stosowana do zabezpieczania takich elementów dekoracyjnych, które wyróżniają się bardziej opływowym kształtem i na których znajdują się niewielkie zdobienia oraz wgłębienia. Sztukateria elewacyjna zabezpieczana w ten sposób to na przykład:

• bonie, czyli małe ozdobne płytki umieszczane na narożnikach budynków;
• zworniki znajdujące się pośrodku listew montowanych nad drzwiami wejściowymi;
• łuki i koła;
• bazy kolumn i ich głowice.

Metoda natryskowa, mimo że jest dosyć czasochłonna, pozwala stworzyć trwałą warstwę ochronną, a jednocześnie zachować gładkość powierzchni danego elementu. Dzięki temu dekory ze styropianu są wytrzymałe, nie zagrażają im warunki pogodowe, a także można je łatwo pomalować i dopasować do kolorystyki elewacji.